20. søndag i treenighetstiden

1 En mann som het Lasarus, var blitt syk. Han var fra Betania, landsbyen der Maria og hennes søster Marta bodde.2 Det var Maria som salvet Herren med fin salve og tørket føttene hans med håret sitt. Lasarus, som lå syk, var hennes bror.3 Søstrene sendte bud til Jesus og sa: «Herre, han som du er så glad i, er syk.»4 Da Jesus fikk høre det, sa han: «Denne sykdommen fører ikke til døden, men er til Guds ære. For ved den skal Guds Sønn bli herliggjort.»5 Jesus var glad i Marta og hennes søster og Lasarus.
   

1 Ein mann som heitte Lasarus, låg sjuk. Han var frå Betania, den byen som Maria og Marta, syster hennar, budde i.2 Det var Maria som hadde salva Herren med olje og tørka føtene hans med håret sitt. Lasarus, som låg sjuk, var bror hennar.3 Systrene sende då bod til Jesus og sa: «Herre, han som du er så glad i, er sjuk.»4 Då Jesus høyrde det, sa han: «Denne sjukdomen fører ikkje til døden. Nei, han er til Guds ære; han skal herleggjera Guds Son.»5 Jesus var svært glad i Marta og syster hennar og Lasarus.
   

1 Muhtun Lasarus-nammasaš olmmái lei buohcamin. Son ásai Betanias, seammá gilis go Maria ja su oabbá Marta.2 Maria lei dat gii vuoiddai Hearrá julggiid njálggahájat vuoidasiin ja sihkui daid vuovttaidisguin, ja Lasarus gii lei buohcamin, lei su viellja.3 Oappášguovttos bijaiga Jesusii sáni: “Hearrá, du ráhkis ustit lea buohcamin.”4 Go Jesus dan gulai, de son celkkii: “Dát dávda ii leat jápmindávda muhto Ipmilii gudnin, vai Ipmila Bárdni hearvásmahttojuvvo dan bokte.”5 Jesus ráhkistii Marta ja su oappá ja Lasarusa.
   

1 Da David hadde snakket med Saul, ble Jonatan nær knyttet til David, og han fikk ham så kjær som sitt eget liv.2 Samme dag tok Saul David til seg og lot ham ikke mer få vende tilbake til sitt hjem.3 Jonatan sluttet en pakt med David fordi han hadde fått ham så kjær som sitt eget liv.4 Han tok av seg kappen han hadde på, og ga den til David sammen med stridsklærne og sverdet, buen og beltet.
   

1 Då David hadde snakka med Saul, vart Jonatan nær knytt til David og fekk han så kjær som sitt eige liv.2 Same dagen tok Saul David til seg og lét han ikkje meir få venda attende til heimen sin.3 Og Jonatan gjorde ei pakt med David fordi han hadde fått han så kjær som sitt eige liv.4 Han tok av seg kappa og gav henne til David saman med stridskleda og sverdet, bogen og beltet.
   

1 Go David lei sártnodan Sauliin, de Jonatan gessui sakka Davidii ja ráhkistii su dego iežas heakka.2 Dan beaivvi Saul válddii Davida lusas iige suovvan su šat máhccat ruoktot.3 Jonatan dagai lihtu Davidiin, danin go son ráhkistii Davida dego iežas heakka.4 Son nuolai iežas oalgebiktasa ja attii dan Davidii, ja son attii sutnje maiddái eará gárvvuid ja velá miehki, dávggi ja boahkána.

1 Hold søskenkjærligheten levende!2 Glem ikke å være gjestfrie, for på den måten har noen hatt engler som gjester, uten å vite det.3 Husk på dem som sitter i fengsel, som om dere var lenket sammen med dem, og husk på dem som blir mishandlet, som om det gjaldt deres egen kropp.
   

1 Hald syskenkjærleiken levande!2 Gløym ikkje å vera gjestfrie, for på den måten har somme hatt englar til gjester utan å vita det.3 Kom i hug dei som sit i fengsel, som om de sat i lenkjer saman med dei. Og tenk på dei som blir mishandla, som om det gjaldt dykkar eigen kropp.
   

1 Bisuhehket vieljalaš ráhkisvuođa.2 Allet vajáldahte leames árvasat mátkkálaččaide, danne go muhtumat leat almmá dieđekeahttá váldán guossin eŋgeliid.3 Muitet fáŋggaid, dego dii ieža livččiidet láhkkiin oktan singuin. Muitet daid geat illastuvvojit, din iežadet rumašhan maid dovdá gibuid.