6. søndag i treenighetstiden

13 Så gikk han opp i fjellet. Han kalte til seg dem han ville, og de kom til ham.14 Han pekte ut tolv, *som han også kalte apostler,• for at de skulle være sammen med ham, og for at han kunne sende dem ut for å forkynne15 og ha makt til å drive ut de onde åndene.16 *Han utpekte de tolv:• Det var Simon, som han ga navnet Peter,17 Jakob, sønn av Sebedeus, og hans bror Johannes – disse to kalte han Boanerges, som betyr tordensønner –18 og Andreas, Filip, Bartolomeus, Matteus, Tomas, Jakob, sønn av Alfeus, Taddeus, Simon Kananeos19 og Judas Iskariot, han som forrådte ham.

13 Så gjekk Jesus opp i fjellet. Han kalla til seg dei han ville, og dei kom til han.14 Han peika ut tolv, *som han òg kalla apostlar,• for at dei skulle vera med han, og for at han kunne senda dei ut for å forkynna15 og ha makt til å driva ut vonde ånder.16 *Han peika ut dei tolv:• Det var Simon, som han kalla Peter,17 Jakob, son til Sebedeus, og Johannes, bror hans – desse to kalla han Boanerges, det tyder toresøner –18 og Andreas, Filip og Bartolomeus, Matteus, Tomas og Jakob, son til Alfeus, Taddeus, Simon Kananeos19 og Judas Iskariot, han som sveik han.

13 De Jesus goarkŋui várrái. Son rávkkai lusas daid geaid lei válljen, ja sii bohte su lusa.14 Jesus rávkkai guoktenuppelohkása leat iežas mielde, vai beassá vuolggahit sin sárdnidit15 ja addit sidjiide válddi ádjit olggos bahás vuoiŋŋaid.16 Dat guoktenuppelogis geaid son válljii, ledje Simon gean son gohčodii Peterin,17 Jakob Sebedeusa bárdni ja su viellja Johannes geaidda son bijai namman Boanerges – dat mearkkaša bajána bártnit –18 ja Andreas, Filip, Bartolomeus, Matteus, Tomas, Jakob, Alfeusa bárdni, Taddeus, Simon Kananeus19 ja Judas Iskariot, gii behtii su.

18 Jeg vet hva de gjør og hva de tenker, jeg kommer for å samle alle folkeslag og tungemål. De skal komme og se min herlighet.19 Jeg setter et tegn blant dem og sender noen av dem som er berget, ut til folkeslagene i Tarsis, Put, Lud, Mesjek med buen, Tubal og Javan, til de fjerne kystene som ikke har hørt ryktet om meg og ikke har sett min herlighet. De skal fortelle om min herlighet blant folkeslagene.

18 Eg veit kva dei gjer og kva dei tenkjer, eg kjem for å samla alle folkeslag og tungemål. Dei skal koma og sjå min herlegdom.19 Eg set eit teikn mellom dei og sender nokre av dei som er berga, ut til folkeslaga i Tarsis, Put, Lud, Mesjek med bogen, Tubal og Javan, til dei fjerne kystane som ikkje har høyrt rykte om meg og ikkje har sett min herlegdom. Dei skal fortelja om min herlegdom mellom folkeslaga.

18 Mun boađán vai beasan čohkket buot álbmogiid ja buot gielaid. Sii bohtet ja oidnet mu hearvásvuođa.19 Mun dagan mearkka sin gaskkas ja vuolggahan daid geat leat báhcán heggii eará álbmogiid lusa, Taršišii, Putii, Ludii, Mešekii, Tubalii, Javanii ja gáiddus riddoeatnamiidda, mat eai leat gullan mus eaige leat oaidnán mu hearvásvuođa. Sii muitalit mu hearvásvuođa álbmogiidda.

1 Saulus raste fremdeles mot Herrens disipler og truet dem på livet. Han gikk til øverstepresten2 og ba om brev til synagogene i Damaskus for å kunne finne dem som hørte til Veien, både menn og kvinner, og føre dem i lenker til Jerusalem.3 Underveis, da han nærmet seg Damaskus, strålte plutselig et lys fra himmelen omkring ham.4 Han falt til jorden og hørte en stemme som sa: «Saul, Saul, hvorfor forfølger du meg?»5 «Hvem er du, Herre?» spurte Saul. Og svaret lød: «Jeg er Jesus, han som du forfølger.6 Men reis deg nå og gå inn i byen. Der vil noen si deg hva du skal gjøre.»7 Mennene som fulgte ham, sto målløse; de hørte stemmen, men så ingen.8 Saulus reiste seg og åpnet øynene, men han kunne ikke se. Så de tok ham i hånden og leide ham inn til Damaskus.9 I tre dager var han uten syn, og han verken spiste eller drakk.
   10 I Damaskus bodde en disippel som het Ananias. I et syn sa Herren til ham: «Ananias!» Han svarte: «Her er jeg, Herre.»11 Og Herren sa: «Gå bort i den gaten som kalles Den rette, og i huset til Judas skal du spørre etter Saulus fra Tarsos. For se, han ber.12 Og han har hatt et syn og sett en mann som heter Ananias komme og legge hendene på ham, så han får synet igjen.»13 Men Ananias svarte: «Herre, jeg har hørt mange fortelle om denne mannen og alt det onde han har gjort mot dine hellige i Jerusalem.14 Og nå er han her med fullmakt fra overprestene for å legge i lenker alle som påkaller ditt navn.»15 Men Herren sa til ham: «Gå! For jeg har utvalgt ham som mitt redskap til å bære mitt navn fram for hedningfolk og konger og for Israels folk.16 Og jeg skal vise ham alt han må lide for mitt navns skyld.»17 Da gikk Ananias, og han kom inn i huset, la hendene på ham og sa: «Saul, min bror! Herren selv, Jesus som viste seg for deg på veien hit, han har sendt meg for at du skal få synet igjen og bli fylt av Den hellige ånd.»18 Straks var det som om skjell falt fra øynene hans, og han kunne se. Han sto opp og ble døpt.19 Så spiste han og kom til krefter.
        Han ble noen dager hos disiplene i Damaskus,

1 Saulus rasa endå mot Herrens læresveinar og truga dei på livet. Han gjekk til øvstepresten2 og bad om brev til synagogane i Damaskus, så han kunne finna dei som høyrde Vegen til, både menn og kvinner, og føra dei i lenkjer til Jerusalem.3 Men då han var på veg og nærma seg Damaskus, stråla det brått eit lys frå himmelen omkring han.4 Han stupte til jorda og høyrde ei røyst som sa: «Saul, Saul, kvifor forfølgjer du meg?»5 «Kven er du, Herre?» spurde Saulus. Han svara: «Eg er Jesus, han som du forfølgjer.6 Stå opp og gå inn i byen! Der skal dei seia deg kva du skal gjera.»7 Mennene som følgde han, stod mållause; dei høyrde røysta, men såg ikkje nokon.8 Saulus reiste seg opp, men då han opna auga, kunne han ikkje sjå. Så tok dei han i handa og leidde han inn til Damaskus.9 I tre dagar sat han der utan å sjå noko, og han verken åt eller drakk.
   10 I Damaskus var det ein læresvein som heitte Ananias. I eit syn sa Herren til han: «Ananias!» Han svara: «Her er eg, Herre.»11 Og Herren sa: «Gå bort i den gata som dei kallar Den beine, og i huset til Judas skal du spørja etter ein som heiter Saulus og er frå Tarsos. For sjå, han bed.12 Og han har hatt eit syn og sett ein mann som heiter Ananias koma og leggja hendene på han, så han kan få att synet.»13 Men Ananias svara: «Herre, eg har høyrt mange fortelja om denne mannen og om alt det vonde han har gjort mot dine heilage i Jerusalem.14 Og han er komen hit med fullmakt frå overprestane for å leggja i lenkjer alle som kallar på ditt namn.»15 Men Herren sa til han: «Berre gå du! Han er ein reiskap som eg har valt meg ut til å bera namnet mitt fram for heidningfolk og kongar og for Israels folk.16 Eg skal visa han kor mykje han må lida for mitt namn skuld.»17 Så gjekk Ananias. Då han kom inn i huset, la han hendene på Saulus og sa: «Saul, bror! Herren sjølv, Jesus som synte seg for deg på vegen, har sendt meg for at du skal få att synet og bli fylt av Den heilage ande.»18 Og straks fall det liksom skjel frå auga hans, og han fekk att synet. Han stod opp og vart døypt.19 Så fekk han mat og kom til krefter.
        Han vart verande nokre dagar saman med læresveinane i Damaskus,

1 Saul dárai ain vašis ja dáhtui goddit Hearrá máhttájeddjiid. Son manai bajimusbáhpa lusa2 ja ánui sus reivviid Damaskusa synagogaide, vai beasašii váldit gitta dan Geainnu vádjoleddjiid, sihke olbmáid ja nissoniid, ja buktit sin čatnagasas Jerusalemii.
   3 Go Saul lei mátkkis ja lahkanišgođii Damaskusii, de fáhkkestaga almmis šleađggehii čuovga su birra.4 Son gahčai eatnamii ja gulai jiena cealkimin: “Saul, Saul, manne doarrádalat mu?”5 Son jearai: “Hearrá, gii don leat?” Jietna vástidii: “Mun lean Jesus gean don doarrádalat.6 Čuožžil ja mana gávpogii. Doppe don beasat gullat maid galggat dahkat.”7 Saula mátkeguoimmit čužžo jávohaga. Sii gulle gal jiena, muhto eai oaidnán ovttage.8 Saul lihkai eatnamis, muhto go son rabastii čalmmiid, de son ii oaidnán maidege. Earát láidejedje su gieđas Damaskusii.9 Golmma beaivái son ii oaidnán, ii borran iige juhkan.
   10 Damaskusis lei máhttájeaddji gean namma lei Ananias. Hearrá celkkii sutnje oainnáhusas: “Ananias!” Son vástidii: “Dás mun lean, Hearrá.”11 Hearrá celkkii: “Mana dan geidnui mii gohčoduvvo Njulgesgeaidnun ja jeara Judasa viesus Saula, Tarsosa olbmo. Son lea rohkadallamin,12 ja oainnáhusas son lea oaidnán ahte Ananias-nammasaš olmmái boahtá sisa ja bidjá gieđaid su ala, vai son oažžu fas oainnu.”13 Ananias vástidii: “Hearrá, mun lean olusiin gullan man ollu baháid dát olmmái lea dahkan du bassi olbmuide Jerusalemis.14 Ja son lea ožžon bajimusbáhpain fápmudusa váldit gitta dáppege buohkaid geat čurvot du nama.”15 Muhto Hearrá celkkii sutnje: “Mana, mun lean válljen su iežan gaskaoapmin, dovddastit mu nama máilmmi álbmogiid ja gonagasaid ja maiddái Israela álbmoga ovddas.16 Mun áiggun čájehit sutnje man ollu son šaddá gillát mu nama dihte.”
   17 Ananias vulggii. Son manai vissui, bijai gieđaid Saula ala ja dajai: “Saul, vieljažan! Hearrá lea vuolggahan mu, Jesus guhte almmustuvai dutnje go don ledjet boahtimin deike. Son vuolggahii mu, vai don oaččut fas oainnu ja Bassi Vuoigŋa deavdá du.”18 Dan seammás loggásedje Saula čalmmiin dego čuopmasat, ja son oaččui fas oainnu. Son lihkai čuoččat, ja son gásttašuvvui.19 Go son lei boradan, de son áhpásmuvai.
        Saul orui muhtun áiggi Damaskusis máhttájeddjiid luhtte.