2. søndag i fastetiden

22 På reisen til Jerusalem dro Jesus fra by til by og fra landsby til landsby og underviste.
   23 Da var det en som spurte: «Herre, er det få som blir frelst?» Han sa til dem:24 «Kjemp for å komme inn gjennom den trange døren! For jeg sier dere: Mange skal forsøke å komme inn, men ikke klare det.25 Når husherren først har reist seg og lukket døren og dere blir stående utenfor og banker på og sier: ‘Herre, lukk opp for oss’, da skal han svare: ‘Jeg vet ikke hvor dere er fra.’26 Da vil dere si: ‘Vi har jo spist og drukket sammen med deg, og du har undervist på gatene våre.’27 Men han skal svare: ‘Jeg vet ikke hvor dere er fra. Bort fra meg, alle dere som gjør urett!’28 Der skal dere gråte og skjære tenner når dere ser Abraham og Isak og Jakob og alle profetene i Guds rike mens dere selv blir kastet utenfor.29 Fra øst og vest og fra nord og sør skal mennesker komme og sitte til bords i Guds rike.30 Da skal noen som er de siste, bli de første, og noen som er de første, bli de siste.»

22 Medan han var på veg til Jerusalem, drog han omkring frå by til by og frå landsby til landsby og underviste.
   23 Då var det ein som spurde: «Herre, er det få som blir frelste?» Han sa til dei:24 «Kjemp for å koma inn gjennom den tronge døra! Mange, seier eg dykk, skal freista å koma inn, men ikkje greia det.25 Når husherren først har reist seg og stengt døra og de står utanfor og bankar på og seier: ‘Herre, lat opp for oss’, då skal han svara: ‘Eg veit ikkje kvar de er ifrå.’26 Då kjem de til å seia: ‘Vi har ete og drukke i lag med deg, og du underviste på gatene våre.’27 Men han skal svara: ‘Eg veit ikkje kvar de er ifrå. Gå bort frå meg, alle de som gjer urett!’28 Og de skal gråta og skjera tenner når de får sjå Abraham og Isak og Jakob og alle profetane i Guds rike medan de sjølve er kasta utanfor.29 Frå aust og vest og frå nord og sør skal menneske koma og sitja til bords i Guds rike.30 Då skal nokre som er dei siste, bli dei første, og nokre som er dei første, bli dei siste.»

22 Manadettiin Jerusalemii Jesus jođii gávpogiid ja giliid mielde ja oahpahii olbmuid.23 Muhtun jearai sus: «Hearrá, leat go sii hárvát geat bestojuvvojit?» Son celkkii sidjiide:
   24 Gilvalehket vai beassabehtet sisa baskkes poarttas! Mun cealkkán didjiide: Olusat geahččalit beassat sisa, muhto eai lihkostuva.25 Go dáluisit lea čuožžilan ja gidden uvssa, de dii báhcibehtet olggobeallái, ja dii goalkkuhišgoahtibehtet uvssa ja dadjabehtet: «Hearrá, rabas midjiide!» Muhto son vástida didjiide: «Mun in dovdda din, in ge dieđe gos dii bođežehpet.»26 Dalle dadjabehtet: «Mii han leat boradan ja juhkan searválagaid duinna, ja don leat oahpahan min geainnuid alde.»27 Muhto son vástida didjiide: «Mun in dovdda din in ge dieđe gos bođežehpet. Gáidet eret, buot dii verrošeaddjit!»28 Das čierrubehtet ja gižahehpet bániid, go dii oaidnibehtet Abrahama ja Issáha ja Jáhkoba ja buot profehtaid Ipmila riikkas, muhto ieža dii lehpet bálkestuvvon olggobeallái.29 Ja olbmot bohtet nuortan ja oarjin ja davvin ja lullin ja čohkkájit Ipmila riikka beavddis.30 Dalle maŋimuččat šaddet vuosttamužžan, ja vuosttamuččat maŋimužžan.
   

1 Kom, alle tørste, kom til vannet!
          Dere uten penger, kom og kjøp korn og spis!
          Kom, kjøp korn uten penger,
          vin og melk uten betaling!
          
   2 Hvorfor bruke penger
          på det som ikke er brød,
          og arbeid på det som ikke metter?
          Hør nå på meg,
          så skal dere få spise det som godt er,
          og fryde dere over fete retter.
          
   3 Vend øret hit og kom til meg,
          hør, så skal dere leve!
          Jeg vil slutte en evig pakt med dere,
          min godhet mot David står fast.
          
   4 Se, til vitne for folkene satte jeg ham,
          til fyrste og hersker over folkene.
          
   5 Se, et folkeslag du ikke kjenner,
          skal du kalle på,
          et folkeslag som ikke kjenner deg,
          skal løpe mot deg
          for Herren din Guds skyld,
          Israels Hellige, som gjør deg herlig.
          
   6 Søk Herren mens han er å finne,
          kall på ham når han er nær!
          
   7 Den urettferdige skal vende seg bort fra sin vei,
          ugjerningsmannen fra sine tanker,
          og vende om til Herren, som vil vise barmhjertighet,
          til vår Gud, for han er rik på tilgivelse.
          
   

1 Kom, alle tørste, kom til vatnet!
          De utan pengar, kom og kjøp korn og et!
          Kom, kjøp korn utan pengar,
          vin og mjølk utan betaling!
          
   2 Kvifor bruka pengar
          på det som ikkje er brød,
          og arbeid på det som ikkje mettar?
          Høyr no på meg,
          så skal de få eta det som godt er,
          og fryda dykk over feite retter.
          
   3 Vend øyret hit og kom til meg,
          høyr, så skal de leva!
          Eg vil gjera ei evig pakt med dykk,
          mi miskunn mot David står fast.
          
   4 Sjå, til vitne for folka sette eg han,
          til fyrste og herskar over folka.
          
   5 Sjå, eit folkeslag du ikkje kjenner,
          skal du kalla på,
          eit folkeslag som ikkje kjenner deg,
          skal springa mot deg
          for Herren din Guds skuld,
          Israels Heilage, som gjer deg herleg.
          
   6 Søk Herren medan han er å finna,
          kall på han når han er nær!
          
   7 Den urettferdige skal venda seg bort frå sin veg,
          ugjerningsmannen frå sine tankar,
          og venda om til Herren, som vil visa miskunn,
          til vår Gud, for han er rik på tilgjeving.
          
   

1 Gullet, buohkat geat goikabehtet,
          bohtet čázi lusa!
          Bohtet diinai geain ii leat ruhta,
          ostet gortniid nuvttá ja borret,
          váldet viinni ja mielkki
          almmá mávssu haga!
          
   2 Manne dii golahehpet ruđa
          dakkárii mii ii leat láibi,
          lonuhehpet dietnaseattet
          dasa mii ii gallet?
          Gullet datte mu,
          de beassabehtet herskostallat
          ja návddašit buoiddes borramušaid.
          
   3 Jorgalehket bealji mu beallái
          ja bohtet mu lusa,
          guldalehket dárkilit,
          de beassabehtet eallit!
          Mun dagan dinguin agálaš lihtu
          ja lohpidan leat oskkáldas,
          nugo ledjen oskkáldas Davidii.
          
   4 Su mun bidjen duođašteaddjin
          álbmogiidda,
          dahken su álbmogiid oaivámužžan
          ja ráđđejeaddjin.
          
   5 Don rávkkat álbmoga
          maid it dovdda,
          ja álbmot mii ii dovdda du,
          boahtá viega du lusa
          Hearrá, du Ipmila, dihte,
          Israela Basi dihte.
          Son addá dutnje hearvásvuođa.
          
   6 Ohcet Hearrá dan botta
          go son lea gávdnamis,
          čurvot su veahkkin dalle,
          go son lea lahka!
          
   7 Heitos ipmilmeahttun geainnus
          ja vearredahkki áigumušaidis.
          Jorgalehkos son Hearrá beallái,
          danin go son árpmiha,
          dorvvastehkos Ipmilii
          gii álo dáhttu addit ándagassii.
          
   

1 Som hans medarbeidere oppfordrer vi dere til ikke å ta imot Guds nåde forgjeves.2 For han sier:
           Jeg bønnhørte deg i rette tid
           og hjalp deg på frelsens dag.
Se, nå er den rette tid, nå er frelsens dag!
   3 Vi gir ikke mennesker noen grunn til å bli støtt bort, så tjenesten ikke skal bli spottet.4 Nei, vi viser oss som Guds tjenere på alle måter: med stor tålmodighet i motgang, nød og angst,5 under mishandling, i fengsel og i opptøyer, i hardt arbeid, i nattevåk og sult.6 Vi går fram med redelighet og visdom, med tålmodighet og godhet, i Den hellige ånd, med oppriktig kjærlighet,7 med sannhets ord og i Guds kraft, med rettferds våpen i høyre og venstre hånd,8 i ære og vanære, baktalt og hedret. De sier vi leder folk vill, men vi taler sant,9 vi er miskjent, men likevel anerkjent, vi er døende, men se, vi lever! Vi blir slått, men ikke slått i hjel,10 vi sørger, men er alltid glade, vi er fattige, men gjør mange rike, vi har ingenting, men eier alt.
   

1 Som hans medarbeidarar legg vi dykk òg på hjartet at de ikkje må ta imot Guds nåde til inga nytte.2 For han seier:
           I rette tid bønhøyrde eg deg,
           på frelsedagen hjelpte eg deg.
Sjå, no er den rette tid, no er frelsedagen!
   3 Vi gjev ikkje menneske nokon grunn til å bli støytte bort, så tenesta ikkje skal bli spotta.4 Nei, i alt står vi fram som Guds tenarar: med stort tolmod i motgang, naud og angst,5 under slag, i fengsel og i opptøyar, i hardt arbeid, i nattevaking og svolt.6 Med reinleik og visdom går vi fram, med tolmod og godleik, i Den heilage ande, med kjærleik utan svik,7 med sannings ord og i Guds kraft, med rettferds våpen i høgre og venstre hand,8 om vi får ære eller vanære, om folk talar vondt eller vel om oss. Dei seier at vi fører folk vill, men vi talar sant,9 vi er ukjende, men velkjende, vi er døyande, og sjå, vi lever! Vi blir slegne, men ikkje ihelslegne,10 vi sørgjer, men er alltid glade, vi er fattige, men gjer mange rike, vi har ingen ting, men eig alt.
   

1 Ipmila bargoguoibmin mii rávvet dál din ge amadet duššás váldit vuostái Ipmila árpmu.2 Dasgo son cealká:
        Mun gullen du rohkosa rivttes áigái
        ja veahkehin du bestojumi beaivvi.
        Gehččet, dál lea rivttes áigi, dál lea bestojumi beaivi!
   3 Eat mii áiggoše vearránahttit olbmuid mange láhkái amas min bálvalus láitojuvvot.4 Muhto juohke láhkái mii čájehit iežamet Ipmila bálvaleaddjin: Mii gierdat áŧestusaid, heađi ja balu,5 cábmojumi, giddagasa ja vuostálastima, garra barggu, idjagohcima ja nealggi;6 mii leat buhttásat, mis lea diehtu, gierdavašvuohta ja ustitlašvuohta, mis lea Bassi Vuoigŋa, duođalaš ráhkisvuohta,7 duohtavuođa sátni ja Ipmila fápmu. Vanhurskkisvuohta lea min vearju man mii geavahit sihke falleheapmái ja suodjaleapmái,8 gudnis ja eahpegudnis, go mis beaggá sihke buorri ja bahá; mii navdojuvvot fillejeaddjin, muhto mii sárdnut duođa;9 mii leat dovdameahttumat, muhto buohkat dovdet min; mii leat lahka jámi, muhto mii goit eallit; mii leat illástuvvon, muhto eat leat goit goddojuvvon;10 mii moraštit, muhto leat álo ilus; mii leat geafit, muhto riggudahttit olusiid; mis ii leat mihkkege, muhto mis lea almmatge buot.